İsa Çelebi Şiirleri - Şair İsa Çelebi

Ey oğul-Rahmet-i şanın göklerde
toprağa düşen cansın
fani ile baki arasında
adın yoktu şehvete düşmezden
O nur-u can ALLAH yatağında
ananın şefkatli kollarında büyüdün

Ben seni gecenin ışığında
sönmeyen yıldızlar arasında
beklerken ıssız köşelerde
ay ışığı gibiydin
çiçekler arasında
gönül perdeme sızan ışık

Beşikte ninnilerle,türkülerle büyüdük,
Geçmişdeki acı çekenleri duyduk,gördük
Mecnun ların,Leyla ların izlerini sürdük,
Aşklarını türkülerle içimize gömdük.

Vatanımın yüreği yanık anaları,

Bir ömrün sevdası bu
içimde sakladıklarım,
ne günler gördüm,
geldi geçti.
giden yıllara sevdam ağlar.

Hayallerim karanlık ufkun umut çizgisinden
ışık eğirirdi yumak yumak gönlüme
coşkuyla taşar sevginin derinliğinden
serinlik düşerdi köz olmuş yüreğime

Aydınlansın diye karanlığa ateş yaktım

Terk edilmiş benim vadim
yıkılmış kerpiç duvarlarım

fırçasında renkler solmuş
kim bu şair

zincirli kollar,prangalı ayaklar
demir bilezikli eller,ellere değmez
tülbentli gözler,gözleri görmez
tiz beğinleri kazır-dudaklarda çığlıklar
feryatlar sağırlara-kayalaştı yaralar
gül oldu yanaklar,menekşe dudaklar

Kalp bu
alev alev yanar oldu
candan sever oldu
Göz bu
yollara bakar oldu
cananı bekler oldu.

yürek hüsranda,gözyaşım sel gibi
yare vakfettim tutuşan kalbimi
bu ayrılık ateşi yakmakta beni
ben aşk perişanı olmuşum dostlar

yasemiler dökülür pirnur mevkiine

benliğini hapsedip taht kurdun gönlümde
dolaşan mahkumsun damarlarımın içinde
gece gündüz her taraf kararsa bile
ruhumu aydınlatan bir güneşsin daim

göklere hayat fışkırdı gözlerinin karasında