İs - Tan - Bul'da Bul Beni

Zafer Yazıcı
96

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

İs - Tan - Bul'da Bul Beni

……İS

Kap kara gözlerine hayran olduğum memleketim
Nasıl da ecel terleri döktürür şimdi hasretin! .

Bu şehrin gecekondu mahallelerindeki bütün damları benim
Su sızdıran, yürek sızlatmayan!
İs kokulu bacalardaki kara kedileri, kız kaçıranları,
Dam üstü kaçakları, hırsızı, uğursuzu, hep benim! ..

Yağmur yağınca yedi tepesine, o üçüncü tepedeki evde,
Seller akarken, camdan bakan Arap kızı benim çocukların dilindeki!
Sokakların sek sek oyunundaki eğri çizgilerin içinde, yedi taş atlamasında..
Ben pamuk şekerleriyim sokak satıcısının, şeker helvasıyım çocukların..

Hangi damdan düştü hayallerimiz, yanıp yakılarak bilir misin? ,
Hangi kaldırımlara düşüp, parçalandı umutlarımız, kaç çiçek soldu?
Kaç düşümüz, hevesimiz çaresiz, acı çekerek öldü buralarda?
Kaç defa dilendik, sevgi topladık çöplüklerden, sen bilemezsin, ben de! ..
Bildiğim, sen gibi sevdiğimdir bu şehri her şeyi ile! ..

…………………..TAN

Tan vakti umut yolcuları işe gider, nasırlı ellerinde sefer tasları,
Tasların içinde bin bir hayal ile, dillerinde kırık bir sıla türküsüyle..

Kızılca güneş daha yeni doğarken memleketimin üstüne,
Nazlı nazlı salınarak tepelerin üstünden, kuşlar gözlerini ovuştururken daha,
Aksi bile vurmamışken Ayasofya’ya, ben hemen yanı başında
Sultanahmet’te seni bekleyeceğim, o yeşil parkın boyasız bankında…

Sadaların göğü inlettiği vakitlerde,
Bir efkar basar, yürürüm Eminönü’ ne doğru iğreti,
O yokuşta değil gönlüm bil sevgili, ne de Gülhane’de ki ceviz ağacında!
Arama beni boşuna, bulamazsın, benim gönlüm sende!

Tan vakti..
Rüzgarın en serin estiği, en sitemli şarkıların söylendiği sandal üstlerinde,
Kimsesizlerin evi olan silueti, gökyüzü ve içinde beslediği kuşlarıyla..
Gemilerin kalkma, insanların işlerine koşma vakti,
Umuda çıkılan yolculuğun ilk ve son zamanıdır! ..

………………………..BUL

Kaybettiğin neyi buldun ki buralarda, sevdanı bulasın şimdi?
Çok kapıyı çaldın açtılar mı sana? çarptılar yüzüne ey yabancı!
Sen kendini eskilerde, dost dergahında mı zannettin, gül bahçesinde mi yoksa?
Bak kapılarda şimdi kilitler duruyor güzel dostum, hadi acısana haline!

Sen kaç sevgi gördün buralarda, kaç gözyaşına karıştın sessiz
Söylesene, bu içindeki deniz, ağlamalarından mı, gülmelerinden mi?
Ya şu üstündeki tepeler.. hangi sırları tutuyor içinde?
Söylesene erguvanların, çiçeklerin, kuşların, martıların şimdi nerede? ..

Bul beni, bulabilirsen şimdi, buralarda bir yerlerdeyim,
Gizlendim ömrünün gül bahçelerine, toprak altlarına, çiçek diplerine
Bir kuru sevdaya düştüm, senin içinden birine, senden birine!
Boğaza nazır, taşı olmayan bir mezarlıkta yatıyor gönlüm şimdi..

Bit pazarına nur oldum yağdım defalarca, kaç fakir güldü,
Perşembeleri cumalara kattım, dilenciden beter oldum da toplandım sokak ortası!
İşportalara düştüm, satıldım, bir çok el değiştirdim, paçavraya döndüm
Mezat pazarlarında beni alana, hayallerim bedava (ydı) !

Sen çok değiştin de, bir biz değişmedik
Şiirler, şarkılar, adına yazılan yazılar hep değişti!
İstanbul! .. hey sevgili! ..
Sen uyumadın hiç, bilirim
Bizdik hep gözlerini yuman, sana karşı! ..

Zafer Yazıcı
Kayıt Tarihi : 15.4.2005 16:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    güzel yüreğine sağlık anlamlı güzel şiirin herdem taze

    Cevap Yaz
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    kutluyorum emeğini. gerçekten anlamlı ve güzel düşünülmüş bir şiir. duygular ilmek ilmek işlenmiş. hissiyatı oldukca fazla ve İstanbulla özleştirilmiş. anılarını harmanlıyan yüreğin hasret kristalleri ışıltılar katmış . tam puan. herşey gönlünce olsun

    Cevap Yaz
  • Muzeyyen Baskir
    Muzeyyen Baskir

    HARİKA BİR ANLATIM KUTLUYORUM ENGİN KALEMİ

    İstanbulu Sevmek Kadar Sevmek Seni
    İstanbulun neresine değdirsen şimdi gözlerini
    Usulca dudağının kenarında biterdim
    Her bir günüme asır ekledim bir yudum düş için
    Yine marmaradan gemiler geçiyor işte
    Uğramadan bana,
    Uzak bir kentten soluğumu bırakıyorum boynuna
    Yüzüm bir avuç istanbul biraz,da sen

    Gökyüzü kepenklerini zamansız indirmiş
    Şimdi hangi acıyan yanıma sarsam gölgeni
    Dün,ler boğazımda bir hıçkırık gibi
    Canım.... sevmek seni sarhoşluk demekti
    Yudumlamak gözlerini sek yerine geçerdi

    Takıldı hayat ağacına benden ne varsa
    Canım... bu sabah güneş yine pencereme küs
    Yine gözlerim uzaklarda karşı kıyıda
    Ve genzimde yanık kokusuyla bir elveda
    Ne çare,ki zaman faslından vuslat düşmedi
    Kenetlendi üstümüze güz,ün elleri

    Aklımdan her defasında geçerken sen
    Ve damarlarımdaki kan buza keserken
    Polen toplarım uçurum çiçeklerinden
    Adın istanbul...sebebim sen
    Az şeymidir ey sevgili
    İstanbulu sevmek kadar......sevmek seni

    ...20.11..2009

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    Herhalde üzerine en çok şiir yazılan şehirdir İstanbul... Nedendir acaba? Elbette 'metropol' olmasının paralel yansıması vardır... Bu kadar insan içinde 'şairler' diğer şehirlere oranla fazladır... Ama bana göre yeterli neden değil... Başka etkenler de olmalı...
    İstanbul'u taaa 80'li yıllarda gördüm... Hatta bir yazımı orda geçirdim... Benden sonra nüfusu herhalde '5'e' katlandı! Gecekondular, uydurma yerleşimler şehrin güzelliğini aldı götürdü...
    Bir kere o kadar güzel bir şehir ki, bakmaya, gezmeye doyamadım! Tarihiyle, kültürel dokusuyla, mimarisi ile eşssiz bir örnek... Böylesi bir güzelliğe şiir yazılmaz mı?
    Zafer Bey... Kendinize has bir şiirsel kurgunuz var... Sanki başlığa aldığınız sözcükleri 'hecelere ayırıp,' analiz eder gibi yazıyorsunuz... Birkaç şiirinizde rastladım aynı yöntemi... Galiba 'ad ile duygu arasındaki' bağı böylece daha iyi yansıtıyorsunuz... Ve okuyana da ilginç geliyor...
    Şiirin içeriği 'yaşamdan kesitler...' İstanbul'u yaşayanlardan, aşklardan, ayrılıklardan, buluşamayanlardan... Finalde 'duyarsızık', İstanbul'a kayıtsızlık bir anda vurup geçiyor... Şair olmanın sorumluluğu işte bu...
    Şiirinizi beğenerek okudum... 'Tam puan verip, listeme' aldım... Size saygılar, selamlar bıraktım...

    Cevap Yaz
  • Behçet Gülenay
    Behçet Gülenay

    Seni bilmiyorum ama İs - Tan - Bul'(un) da kendimi buldum güzel kardeşim. Bilmiyorum bu şiiri gönlünün hangi ırmağında bulmuşsun lakin güzel bir buluş bu. Bu çağlayan şelale alıp götürdü beni...sevgiler dostum

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (19)

Zafer Yazıcı