Şavkı hantalladı ve sinerek engin kayalardan
Bizi andı akşamın sukutuyla
Buydu susatan ayı, ahmak ıslatan ölüme yamanmiş yaralardan
Sonra sanrilı bir akşam can çekişirken
Dahasına ömrü yetmedi kelimenin, beni anlatmasina
Emeğe,ekmeğe,kitaba ve karıma
Biz anılarca bileyleylenmis,iz
Yananı görmeyen kalbe dikilmişiz
Söküktür yaşadığımız
Ve başladı böylece gurbetimiz
Ve yıllar sonra
Irgat olmuş bir şavkla başlıyor hasret
Çünkü
Kitaplardan değil
Eşimin yürüyüşünden öğrendim
Herkes gibi ben de
Eve dönmeliy mişim
Kayıt Tarihi : 4.4.2025 07:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!