İrfan Topçu Şiirleri - Şair İrfan Topçu

Adını sararmış üç beş yapraktan
belkide duyarım taştan topraktan
haberin gelsede bana uzaktan
kederi neylerim sen varsan eğer.

silik bir hatıra eski resimde

bazı şeyler vardır, merkebini güzelleştirir,
heybe gibi.
bazı şeyler vardır, örtüsünü güzelleştirir.
kâbe gibi.

sana göre aşk ne.
insanı yakan ateş,
düzensiz kuralsız keşmekeş.
sadece yakar.
bir köylü gelinin
ocağını ısıtan ateş.

Gözü ta ufuklarda mehmedim nöbettedir,
Mehmedin dik duruşu sılaya huzur verir.
Ardında koca ordu yalnız değil orada,
Vuruşmuş asırlardır şimdi bekler sırada.
Alpa gut güleç yüzlü kültiginin eriydi,
Boğaçhan atillanın en has bir yaveriydi.

Tabuları yıktın, yıkılmaz oldun,
Bilekleri büktün bükülmez oldun,
Kökleri söktün de sökülmez oldun,
Biliyorum;
Şimdi susuyorsun, bak dilsiz oldun,
Ölümü öldürdün ölümsüz oldun.

sevda ateşine düşünce bir bak,
sonun yavaş yavaş bir köz olacak.
inan bu aleve hiç dayanılmaz,
güvendiğin su'mu su'da yanacak.

hepsi ermeniymiş,
hırant dinkmiş meğerse.
ermeni olunurmuş,
bağırarak nedense.
bende türküm arkadaş,
dinim cinsim uludur,

ve sigaram
en ıyı dosttan dost oldun bana
derlerki ciğer çürütürsün, umursamam
uymam onlara,
en çok sevdiklerimin, ölümüne güvendiklerlmin,
ihanetine uğradım defalarca

Mağara adamı,
Taşa çizerken kadınının resmini,
Mağarada yankılanan ses,
İlk aşk melodisiydi.
Davulda, tamburda onun taklidi.
Kemanın ilhamı, o mağaradan,

Doktor!
bana verdiğin hapı,
kendin yutmuşsun.
yine ameliyatımda ip unutmuşsun,
bi dahaki sefere
naylon olmasın ip.