İrfan-ı Aşk Şiiri - Sadık Kocabaş

İrfan-ı Aşk

Gel, Dergâhın sırrını yalanla bölme,
Yolda kalanı geri çevirip yorma.
Canı kurban etme, sakın ziyan kılma,
Aşkın sırrını yine Ali'ye söyle,
Hünkarın Hacı Bektaş Veli’ye söyle.

Yâr derdiyle gönlün kederi olmaz,
Mihman bu yollarda asla yorulmaz.
Sevgi olan yerde kusurlar görülmez,
Gönlün safasını Ali'ye söyle,
Hünkarın Hacı Bektaş Veli’ye söyle.

Fani dünyada dertler çok görünür,
Açlık tokluk tende ayrı bilinir.
İki cihan bir Hak nazarıyla silinir,
İmanın nurunu Ali'ye söyle,
Hünkarın Hacı Bektaş Veli’ye söyle.

Tenden geçip Hakk'a teslimiyet yolun,
Yolu bilmeyenler ne bilsin halin.
Ezelden ebede bu senin rolün,
Dört Kapı Kırk Makam Ali'ye söyle,
Hünkarın Hacı Bektaş Veli’ye söyle.

Kalemsiz Şair'im aşkı tutsun,
O temiz nefesi boşuna yutsun.
Dert ehli olmayan bu sırrı unutsun,
İrfanın hasını Ali'ye söyle,
Hünkarın Hacı Bektaş Veli’ye söyle.