İrbeğeminki 10 Kile Buğday Ede Mi

“Fadime, Ardıç Dibinde” –
Ardıçların Dibinde Zamanın Durduğu Gün
Fadime, Popas’ta ardıçların dibinde keçileri sağıyordu. İrbeğim, şalvarını dizine kadar sıyırmış, çobanlık hazırlığıyla uğraşıyordu. Fadime, obanın ağzında onu öyle görünce alt dudağı titredi, üst dudağına kıvı bir uçuk düştü. Heyecandan süt helkesi devrildi, donu ıslandı. Donu, ladin pürüne astı.
Bir ardıç kuşu geldi, donu kaptı, Yümsekerik’in tepesine bayrak gibi dikti. Sürü, bu manzaraya selam durdu. İrbeğim, kendini kaptırdı, zaman durdu. Ama sürülerin zamanı durmamıştı — otlama vakti geçmişti.
Çanlar, Sürüler ve Kıvı Tutanakları
Çanlar öttü. İrbeğim duymadı. Çanı içerde öter sandı, kulağını içe verdi.
Gormacı Abadal’ın Durmuş sürüyü, Düzalan’da Tatirbeğim’in ekinliğinde yakalandı. Köyden Kürt Osman bilirkişi çağırıldı. 10 kile zarar cezası kesildi.
Ama İlberğim’in umurunda değildi. Çünkü Fadime’nin kıvısı, bir ambar buğdaya değerdi.
Yufka mı, Kömbe mi?
Fadime, bir an İrbeğim’inkine baktı. “Bir 10 kile buğdaya,” dedi içinden, “acaba bu İrbeğim’den yufka açılır mıydı?” Sonra kendi kendine cevapladı:
“Yok yok… olsa olsa bu irbeğim oklava olurdu. O da kıvı açmaz, ancak kömbe yoğururdu