Iratım Oğul Şiiri - Mahir Odabaşı

Gel diye ısrar etme
ben evimde ıratım oğul
sizin evler sosyeti geliyo
ben köyümde ıratım oğul

helanız karuşuk muruşuk
ben onu bilemiyom oğul
karın şöyle yapıcan diyo ama
ben aklımda dutamıyom oğul

elimde tesbih zikir çekiyom
bu sıra komşulara ekmek idiyom
zorda kalınca abılangile gidiyom
şimdilik canım ırat oğul

sizin eve gelince osanıyom
bibeklerini hep bişeyler başında görüyom
o şiyle de inip çıkmayı bilemiyom
şimdilik ıratım iyi oğul

gün diye biişiy yapıyola, bana uymuyo
köyün dedikodusu olmayınca sarmıyo
evimin dadını hiç biir vemiyo
şimdilik ıratım iyi oğul

yemeği yağlı yapıyonuz dıkılmıyo
sobayı görmeyince sırtım ısınmıyo
eşyalar biçok rahatta yatılmıyo
ben evimde ıratım oğul

Allah herkese senin gibi evlat visin oğul
şimdilik iyi kötü duruyom, saol
aşımı, ekmeğimi de yapıyom sen rahat ol
ben evimde ıratım oğul

elden ayaktan düşünce
kendimden umudu kesince
sende ana illa gel diyince
o zaman belki gelirim oğul
senin uğruna ölürüm oğul

(Mahir Odabaşı / 14.11.2013 - Antalya)