İrades Şiiri - Leyla Şimşir

anne, özür dilerim.
açlıkla terbiye olunacak yaşlarım geçti
susuz ve sessiz kalmaksa ne çare?
ıssız ve isimsiz olmakta tek çare.

özrü kabahatinden büyük diyeceksindir
sen bunu hiç okumayacaksın ki
saçların sırtını örtmeli ve etek bileğine
sabrım taşı çatladı durma bıçağın bileyle

ilk tokadı yedi yaşında yedim
bunun için kimse benden özür dilemedi
her şeyleri olmasa da affediyorum
ancak evlendiğimde azat ediliyorum