O tuhaf yalnızlıklardan çekiyorum yine,…
Derinlerime an an iniyor şimdi
O hüznün solgun çiçeklerindeki
Umudumun demli kokusu..
Yüreğine vurdum gecenin,
En sessiz sözlerimden.
Herhangi Bir Tarihte Gittik Evimizden..
Bilinmeyen Saatlerde Doğan Çocuklarımız,
Bilinmeyen Yerlere Götürülürken;
Gittik Biz…yitirdiklerimizden…
GİZLİYORUM
Seni bana yar ettirmeyecek bu dünya,…biliyorum!
Bu hava,
Bu toprak
Ve uzakta bıraktığın yeminin!
Kara Gecelerin Aydınlığı
Kara Gecelerin Aydınlığına Açıldım…
Sevdalarım Sarmış Başımı,
Sevdalarımı Alıp Kuruyan Dudaklarımı Islattım…
Kara gecelerin umutlarına kapılırken,
Doğabilecek bir aşk varsa o karanlık gölgende,
durma! koş! ...
koşabildiğince koş ki,
o şüphe giymiş ümitlerini de yok etme...
nasıl olsa bir gün,
o bitmeyen günlerin birinde...
SEVSİN YETER
Yanadursun yürekler ağaçlar altında…
Kan kaynasın,
Ateş atsın bir töreci,
Ve bir çocuk oynasın bilmeden
Yine mi güneş görmüyor odanı?
Yine mi zincirlendi özgürlüğün?
Hep böylemi yaşanacak;
Böyle ellerin bağlı,
Dudakların kilitli…
Susma artık arkadaş!
ince köz gibisin yitirdiklerime
dünden eskimiş yüreğime..
'ama sevdim seni ben’ gül’üm senin alışamadığın bu yürekte..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!