Ezilmez bir yürekle dağlarken yaşamı,
Nasıl kapanır ardından insanın tüm kapıları,
Desteksiz ve yalnız yürürken boşlukta,
Böyle mi oluyormuş insanın hayata intikamı.
Hangi deli cesaret sarmaladı bedenini de,
Hangi çıkmaz yolların kaldırımına savruldun,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
şiirin adı yaşamak düşüncesi olmalıydı
Yaşama dönüşle başlayan,taksitli bir intihar mı şiirin söz konusu ettiği..?
Tebrikler..Özüyle sözüyle oturmuş bir şiir..:))))
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta