Her insan denilen yaratığı sevmem ben,
İnsan gibi insan olacak.
İnsanımsılar çıkar çokça karşıma, ne diyeyse?
Hikmetinden sual olunmaz ya, işte neysee....
Nefret gibi bir duyguyu ise hiç taşımam,
Yük etmem ruhuma, kirlendirmem gönlümü dost...
Gözünün içine bakarım insanın,
Taa derinliklerine hem de
Niyetini belli eder o, gözleriyle.
Bakacak ben gibi, gözlerimin içine.
Bakabilmeli dürüstçe,
Bakabilmeli insanca,
Bakmalı insansa!
11 Aralık 2012
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 31.10.2013 02:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!