İnsanoğlu Şiiri - Adem Gültekin

Aklını, fikrini harcarsın boşuna,
Sadece zevki sefa gider hoşuna,
Azrail gelir, bir gün çıkar karşına,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Çıkarın için, tanımazsın kimseyi,
Sadece doldursam dersin hep keseyi,
Senden başkası can değil mi pekeyi?
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

O Mevla’dır her şeyleri güzel eden,
Her şeyi bitirip, her şeyi var eden,
Kul kendidir kendisine yanlış eden,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

O rızık verir, kuluna zarar etmez.
O yağmur yağdırmazsa, bitkiler bitmez.
Kurur dereler, suyu tükenir akmaz.
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Ne güzel kurmuş, bak bu alemi kuran.
O değil mi, insana her şeyi veren?
Ay’ı, Dünya’yı, Yıldızları döndüren.
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Öğren sen, o Hakk’ın aşkını, nurunu.
Terk et bütün nefsi, şeytanı, gururu…
Düşün bir gün öleceğini, sonunu,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

O ömrünü, sakın boş yerde harcama,
Senedin mi var, çıkacaksın akşama?
Bitiyor ömrün, hep aşama aşama,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Senin Hak’tan başka hiçbir dostun yoktur,
Ölüme çare bulamaz tabip, doktor,
İbret alacağın şey, ne kadar çoktur,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

En büyük silahın, aklını kullanmak,
Şu yaratılan aleme bir düşün, bak,
Sonu var, her yaratılanın muhakkak,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Düşün nerden geldin, nereye gidecen,
Bu dünyayı bir gün terk edip de göçecen,
Ölüm şerbetini tadıp da içecen,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Sakın sen hırsa, nefse, benliğe tapma,
İnsanları hiç kandırıp da aldatma,
Onların hiç malını, ahını alma,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Sakın ha gitme, o şeytanın sözüne,
Kulların ayıbını vurma yüzüne,
Ah dedirtme hiçbir canlının özüne,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Tek yolun var kendini Hakk’a sevdirmek,
O’nun işi bu alemleri döndürmek,
Sakın onu anlamakta, olma gevşek,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Kulun yaptığını o bir bir soracak,
Ne dedi ise Kuran’da hep olacak,
İyilere cenneti, aşkı verecek,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Elbette ibret var O’nun her işinde,
Her şeyleri var etmiş insan içinde,
Aklın, fikrin onda olsun hep seninde,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Güzelliğin, doğruluğun hepsi O’nda.
Her şeyi güzel anlatmış Kuran’da,
Onu çözüp bilsin akıl var insanda,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Bak şu alemlere, ne güzel dönüyor,
Akşam, sabah, öğle, ikindi oluyor,
Yaşar canlılar nefes alıp veriyor,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Sen ne sevdi isen, onu O yarattı.
Kul için alemi süsledi, donattı.
Hâla da düşünmez mi insanın aklı?
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Sevdiklerin sen de bir gün öleceksin,
Toprağın altına varıp, gireceksin,
Meleklere sorgu sual vereceksin,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Doğduğunu, öldüğünü biliyorsun,
Her şeyleri gözlerinle görüyorsun,
Halâ da hep yanlış yapıp duruyorsun.
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

İnsanı çok sev, onu incitme sakın.
Budur sana emri, o yaradan Hakk’ın,
Bağışlayan sen ol, olsa bile Hakk’ın,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

İki rekat namazla, doğruyum sanma,
En kötü kendini bil, nefsine kanma,
Hiçbir canlıyı üzme ona dakılma,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Çok cömert ol, fakirleri hep gözetle,
Onlara yardım üstüne, yardım ekle,
Kazanırsın sonunda mutlaka bekle,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Dünya maıl isteme, imanı iste,
Sana tek faydalı olacak bu işte,
Mevlâ’yı kalbine düğüm eyle işle,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Mevlâ’m sevmez, cimri ile muhaneti,
Sever o hep, cömert ile merhameti,
Araştır, öğren İslâm’ı Muhammed’i,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Hak gibi hep acıyıcı, acıyan ol,
Göstermiş sana dini, gideceğin yol,
Ayır iyiyi kötüden gerçeği bul,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Kalp kıran insanda, doğru iman olmaz,
Her Allah vardır diyen, Cennete varmaz,
Gerçek Müslüman hiçbir canlıyı üzmez,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Canlıyı üzersen Hakk’ı da üzersin,
Onu seversen Mevlâ’yı da seversin,
İşte o zaman, doğruyolda güzelsin,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Kötülük edene, sen hep iyilik et.
Belâya çatarsan eğer, terk et de gitl.
Bulur belasını azan, serseri, it,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Aşıklar belâda da Hakk’ı bulurlar,
Onun hayırını onda da görürler,
Dolar onun aşkı ile hep gönüller,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

O’nun aşkı ne hoş, ne güzel, ne tatlı…
Ondadır o aşıkların bütün aklı.
Anarlar onu, hep gece gündüz vakti.
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Hakk’ın yarattığına, hiç zulüm etme,
Doğru yol var iken yanlış yola gitme,
Fakire düşküne vurma tokat, tekme,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

İnsanlar ağlarken, sen yatıp oturma.
Onlar darda iken, karnını doyurma.
Çok iyilik et, kimseye duyurma,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Böyle yapmazsan, fayda vermez namazın,
Komşuya, kötü söz söylemesin ağzın,
Yeri yok dinde kabalığın, avazın,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Hiçbir iyilik, elbette boşa gitmez,
İyiler hep kazanır, hiç kayıp etmez,
Hakk’ın işine, kulların aklı ermez,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Sen O Hakk’ın dediğini uygula, yap,
Bak her şeyi açık açık yazmış kitap,
Gelir sana hikmetler hep hitap hitap,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Nasıl aş ve ekmek için çalışırsın,
Çok çalışınca, daha çok kazanırsın,
İslam’da öyledir, yaparsan alırsın,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Hakkı her saniye, her dakika düşün,
O’nu sana hiç unutturmasın işin,
Ondan başka bir şeyi, görmesin gözün.
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

İnsanın gördüğü her şey Hakk’ı söyler,
Bak ne güzel sende o el, ayak, gözler…
Ondan gelir kağıt, masa, kalem, defter…
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Bir kağıt, masa söyler sana ormanı,
Bir simit anlatır buğdayı, harmanı,
Ben isterim, senin gerçekçi olmanı,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Gerçekçi ol da o Mevlâ sevsin seni,
Aklı olup da Hakk’ı bulmayan deli,
Eser, kulların üstüne rahmet yeli,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Sakın boşu boşuna yaşama böyle,
Hakk’a her zaman, her yerde şükür eyle,
Onunla Muhammed’i çok an, çok söyle,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.

Yazdı kul Adem hep, içindeki nurdan,
Hesap sorulur kulun, her yaptığından,
Ey insan ayrılma, sen Hakk’ın yolundan,
Kendini Hakk’a sevdir sen insanoğlu.