İnsanoğlu Şiiri - Ümit Tuna

Bu yaşıma kadar anlayamadım insanları,
Hep birbirlerinin arkasından dönen dolaplar,
Birbirleri hakkında dedikodular,
Yıllardır anlayamadım ben,
Neden insanlar çıkarcılar.

Sadece kendi menfaatleri için varlar,
Neden bir ekmeği ikiye bölmekten korkarlar,
Neden bir tas suyu paylaşmazlar,
Neden birbirleri için bir şeyler yapmazlar.

Yıllardır anlayamadım,
Biz insanlar bu dünyada neyiz,
Her şeye sahip olmaya çalışan biz,
Biz niye hiç ölmek istemeyiz.

Neden hep benim deriz,
Bizim demekten kaçınırız,
Bazıları kuş tüyü yataklarda,
Bazıları kartonlar üzerinde yatar.

Bazıları için yaz kış fark etmez,
Bazıları kışın ortasında soğuktan ölür.

Neden paylaşmayı bilmez insan,
Vardır bu dünyanın sonu,
Niye hiç mahşeri düşünmez,
Niye hep güçsüzü hor görür.

İnsanoğlu bu doymaz ki paraya,
Bir de erkekse yer karılarla,
Neden hep böyledir bu duygu,
Yoksa gerçekten yok mu,
Bu dünyanın sonu! ...

ÇILGIN MUHASEBECİ