Bu acıyı biliyorum
Canımı yakmıştı bir zaman
Keza kaç defa
Ucunda ölüm volta atarken
Hain ve sinsice dişlerini bilemişti
Zamana yenik düşerken insanlık...
Riyakar bir yaşam
Ayaklarımızın ta dibine kadar serilmişti
Merhamet ve edepten yoksun...
İnsan olmanın kuralı çiğnenmişti
Tabutlara sığdırılırken günahlar
Beyaz kefen sarabilir mi?
Dikiş tutmaz esmer günahları (!)
Biliyoruz ki;
Gözyaşları kadar sahteydi bu masumiyet
Yokuşu çıkana kadardı bu isyan
Ve köprüyü geçene kadardı gülüşlerimiz...
Yaması yırtık bir hayat
Yazgımıza yapışırken
Avuçlarımızda büyüttük satılmışlığı
En saygısız yanımızla...
Unutma ki;
Ben doğarken
Sen de vardın
Ben ölürken
Sen de yoksun
İtiraf et!
Ölüm bize çok yakıştı
Sizler kulaklarınızı tıkarken...
NOT: (Filistin / Gazze'de kaybettiğimiz şehitlerimiz anısına...)
08.08.2014
İlyas BaltacıKayıt Tarihi : 8.8.2014 18:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!