İnsanlık Öldü - Türkçe Şiiri - Bilal Geniş

İnsanlık Öldü - Türkçe

Bir köy vardı...
Bir Zamanlar....
Doğdum...
O köyde...
1954 yılı....
Sonbahar Sezonu...
10 Eylül...
Cuma günleri.....
Bir gece yarısı...
Ay dışarıda...
Yıldızlar cıvıl cıvıl.....
Köyümün adı...
Yassibağ...
Çok şirin..
40 kişilik küçük.
Her şeyden mahrum kaldı.
Uygarlıktan uzak..
Ama gerçek şu ki...
İnsanlık vardı...
Aşk vardı...
Saygı vardı...
Yardım vardı...
Bu köyde....
Ne var orada su...
Ne elektrik.
Ne televizyon...
Ne buzdolabı..
Ne çamaşır makinesi
Ne arabası...
Ne Sağlık ocağı...
Ne okulu...
Orada bir bakkal da yoktu...
Yollar toprak yoldu.
Köyün ortasında...
Kocaman bir dut ağacı.....
Gölgesinde bir çeşme..
Buradaki köylü...
İnsanlar bakır su kovasını doldurdu...
Suyunu eve götürdü.
Nefis düğünler olur
3 gün 3 gece olur....
Dinsel bayramlar çok iyi olur.
Yemekler büyük kazanlarda pişirilir
Yoksul insanlara dağıtıldı
Ve...
Şimdi... 3-5 yıl oldu...
Medeniyet geldi...
İnsanlık bitti...
Uygarlık...
Her yerde olduğu gibi..
İnsanlık kayboldu..
İnsanlık öldü..
Dünyada..
5 bin zengin var
Hepsi canavarlar..
7 milyar insanım
Çok aç
İnsanlık öldü..
Arkadaşlarım vakti geldi
Tüm insanlığı uyandır

Mersin-12.12.2008-Bilal Geniş