İnsanlık Ne Güzeldir
Ne güzeldir;
Bir çocuğun gözlerinde umudu görmek,
Açılan her tomurcukta hayatı sevmek,
Yolda kalmış bir cana sessizce el vermek...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Gönül bahçesine dürüstlük ekmek,
Hırsın zincirini kırıp huzurla gülmek,
Paylaştıkça çoğalan ekmeğe şükretmek...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Karanlık bir geceye yıldız olabilmek,
Gidenin ardından “hoşça kal” diyebilmek,
Sevgiyi, bir dil gibi, her kalbe öğretmek...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Kırgın bir söze gül bahçesi katmak,
Yalnız bir yüreği sessizce anlamak,
Düşene “yanındayım” diyerek sarılmak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Bir nehrin sesinde tüm dertleri duymak,
Uzak diyarlardaki açlığa yürekten yanmak,
Evrenin derin kederine ortak olmak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Toprağa düşen tohumun hikâyesine ağlamak,
Bir karıncanın çabasına saygıyla bakmak,
Tüm canlıların hakkını kalple korumak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Yarınlara sevgiyle bir mektup bırakmak,
Geçmişin yükünü affın şefkatiyle azaltmak,
Ömrü, iyilik çınarı gibi köklü yaşamak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Soluduğun her nefeste vefayı hissetmek,
Gökkuşağı gibi farklılıklarla renklenmek,
Dünya denen bu sınavda “insan”ca yaşayabilmek...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Bir lokmayı ikiye bölüp kardeşinle paylaşmak,
Bir damla suda susuzun duasını taşımak,
İyiliği alışkanlık, sevgiyi sadakat saymak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Kalabalık içinde yalnız olana ses olmak,
Sözsüz bir bakışla kederi çözmek, sarmak,
Kalbinle dokunduğunda gözyaşını dindirmek...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Bir yabancının yorgunluğuna sıcak bir çay sunmak,
Geceyi aydınlatan bir mum gibi yanmak,
Karanlıkta bile yol göstermek, umut olmak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Bir çiçeğe isimsiz sevgiyle dokunmak,,
Varlığınla değil, kalbinle yaşamak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
İhaneti affetmesen de öfkeyle yanmamak,
Bir vedaya rağmen kalbini kapatmamak,
Sevgiyi kinle değil, sabırla tartmak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Sahip olduklarınla övünmek yerine paylaşmak,
İyiliği gösterişten uzakça yaşamak,
Alçakgönüllü bir tebessümle iz bırakmak...
İnsanlık ne güzeldir!
Ne güzeldir;
Ölüme bir adım kala dahi umut beslemek,
Son nefeste bile iyi bir dua dilemek,
Ardında sevgiyle anılacak bir iz bırakmak...
İnsanlık ne güzeldir!
.
İbrahim Yalcınkaya 2Kayıt Tarihi : 1.9.2025 07:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!