İnsanlığımı da götürdün

Ne güzel hayallerimiz vardı
Ne güzel konuşur
Ve ne güzel şeyler anlatırdık birbirimize.
Sararmış resimler olmayacak
Ve mazinin külleri
Bulaşmayacaktı üzerimize.
Bulutlar kadar hür
Fırtınalar kadar deli
Toprak kadar sadık
Ve Ferhat ile Şirin gibi
Sevdalı olacaktık seninle.

Sen hiç anlatmamıştın bana
Hayatın içindekileri ve dışındakileri
Sen
Hep kendini anlatmıştın bana.
Ve sen benide anlamak istemedin birgün
Ve o gün bu gün
Ben yanlızlığına sevdalandım
yapayanlızım
Ve çaresizim de üstelik.

Hani sen giderken
Birşey almayacaktın yanına
Hani bir çöpüme bile ihtiyacın yoktu
Sen giderken, bırak varımı yoğumu
İnsanlığımı da götürdün.
ve ben yıllardır insanlığımın peşinde
İnsanların arkasındayım
Gel demiyorum sana
Ama farkına varmışsan götürdüğün şeyin
Bana insanlığımı geri ver
Verki sende kurtul
Bende.