İnsanlar Söyler Şiiri - Efe Can Doğan

Ama insanlar sana nereye gideceğini söyler
Ama insanlara sorsan
Onlardadır herşeyin cevabı
Konuştukça unutursun insan olduğunu
Halbuki bizde birer insandık
Ne çabukta unuttuk
Bana sordukları soruların cevaplarını veremiyorum
Bu yüzdendir ki masanın en erken kalkanı benim
Bir savaşçı değilim
Yere yığılmak üzere dünyada kalışım
Zayıf yönlerimi gösteriyorum onlara
Ama insanlar bana bir şeyler söylüyor yine
Yaralarımı gizlememden bahsediyorlar
Hayat oyununu güzel oynuyorlar böylece
Ya da öyle sanıyorlar
Kendime düşmeyi değil
Ölmeyi emrediyorum bu sefer
Adımı unutmak istiyorum
Nerede olduğumu
İnsan olmak istiyorum tekrardan
Saf ve anadan doğduğum gün gibi
Ağlamak isteyişim bu yüzdendir
Günlerdir ilk defa gözyaşlarımı gördüm
Yanaklarımdan aktılar
Ne de güzel aktılar
Bir kuğu gibi süzülüşleri vardı
Aklıma geldi işte o an
Hatırlamıştım
İnsan olmuştum tekrardan
Saf ve anadan doğduğum gibi
Adını unutamadım ama.