Kimi insanlar vardır, yürekten severler,
Sevdikleri için herşeylerini verirler,
Kimi insanlar vardır;sevginin kıymetini bilmezler;
Yakıp,yıkıp,çekip giderler,
Sonrada hiçbirşey olmamış gibi geri dönerler.
Sen suya muhtaç kurak toprak misali sevgi beklerken,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta