Derin uykumdan uyandım,bilinçsizliğimin karanlığı aydınlandı usul usul,
Penceremden baktım dışarıya,aşağlardan biryerlerden yeniden kuruluşunu gördüm şehrimin.
İşe yaramayışın dışlanışın farkıdalığını gördüm.
Ne dostluk kalıyor ne de sevdiklerim.Kendimi bilmezliğinden anlamsızlığımın çözünürlüğünün sancısını yaşıyorum,çorak topraklar gibi parça parça....
Köşe kapmaca oynuyorum aykırıklarımda,güneşi tutmak istiyorum,avucuma alıp sıcaklığında kalbimin erimesini...
Zemzem suyu olup susamışlığında hayat vermek istiyorum yaşayıpta yaşıyamamışlara....
Toprağın sadakatinde sarıp sarmalamaK İSTİYORUM YARALANMIŞ RUHUMU...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Doğum gününüz münasebeti ile uğradığım sayfanızda,
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık Afiyet Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta