İnsanım İşte!. Şiiri - Remzi Özmen

Bazen kendimi alim zan ederim
O zaman hiçbir şey bilmediğimi fark ederim.
Bazen cahilliğim tutar benim,
O zaman da kendimi alim zanederim!..

Bazen eşrefi mahluk olurum
Karınca yı incitsem uykusuz kalır gecelerim
Bazen yalnızca mahluk olurum
İncitmeyi kahramanlık zanederim!..

Benim de herkes gibi bir eşref saatim vardır
Merhemim varsa sürerim, ekmeğim varsa bölerim
Bir de eşek saatim vardır,
Ya sırtımda taşırım odun ya da olurum odun

Hep aynı olsaydım değişir miydi mevsimler
Ya da ardı sıra gider miydi gündüz ve geceler
İnsanım işte, kimseden aslında yoktur farkım
Ya da fark etmektir, bazen tek farkım