İnsaniyim Şiiri - Sinan Karakaş

İnsaniyim yaratana kul oldum,
Hakikatin çizgisinde, yol oldum,
Kimisine sağ, kimine sol oldum,
Ben bir aciz insaniyim, dinlerim.

Kendimi bilmekle geçer günlerim,
Her varlık konuşur ben de dinlerim,
Ele bakmam, derdim için inlerim,
Kendini bilmez insani ağlıyor.

Gönlüm bedenime sığmaz, çağlarım,
Yardan ayrı kaldım kara bağlarım,
Bir şey yapamazsam yürek dağlarım,
İnsani kapında bekler, ayrılmaz.

Çıkmaz sokaklardan sana, gelmişim,
Kendimi aradım, seni görmüşüm,
Senden başka her ne varsa silmişim,
Kapında beklerim geri dönemem.