İnsanım ben Henry.
Doğumum anama sancı; yaşamım ise anadan kalma tarifsiz bir acı.
Doğar doğmaz söylemişim en hüzünlü şarkımı.
Ağlayışıma gülen insanlarla başlamışım bu işe.
Daha ilk nefesimde içimi almış derin bir endişe.
Ve daha çocuk iken dur demişim bu gidişe.
Ey hayat! Canımı yakıyorsun!
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta