Cuma neydi sahi?
İnsandı, iliğiyle kemiğiyle baştan aşağı.
Sevgiydi, kelebeğin nahifliği kadar yumuşacık.
Bereketti, gökkubbeden dökülen rahmet denizi gibi.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
"Özü" unutup
"Şeklen Müslümanlık" moda artık!
Çünkü kolay!
Çünkü "çıkar!"
Öyle "bir araya" gelip
Dertleşmek, kucaklaşmak, paylaşmak
Var olan sorunları masaya yatırıp çözüm bulmak yok!
"Kısa mesaj"
"Kimlik beyanı" gibi hafiflikler varken, ne gerek zahmete girmeye...
İşte budur mesele
Kısaca!
Tebrikler Ata Kızı..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta