Kimi davul çalar oynar.
Kimi yalnızdır.
Kimi oturmuş bir köşede ağlar.
Kiminin masasında,yıllanmış şarap,
et,meze,havyar.
Kiminin açlıktan nefesi kokar.
Ah insancıklar,insancıklar.
Dünya'ya gelince ilk sözüm annem
Hep seni yaşarım biricik aşkım
Varlığım, herşeyim sen özüm annem
Bülbülün aşkından derindir aşkım
Uğruna canımı veririm annem
Devamını Oku
Hep seni yaşarım biricik aşkım
Varlığım, herşeyim sen özüm annem
Bülbülün aşkından derindir aşkım
Uğruna canımı veririm annem
Nerden gelir,nereye gideriz.
Kimi sorar kendine,kimi bunu sormaz.
Elimizde kalın urgan,
Buyana,buyana hep ölüm çekeriz.
Kimi oturur düşünür,kimi aldırmaz.
Geldiğimiz aynı,gideceğimiz aynı hep biriz.
Sonu toprak insancıklar.
Şiirin sonu can alıcı olmuş tebrikler.
İnsanlık halini çok güzel özetlemişsiniz. Tebrikler güzeldi.
Sevgi ve saygılarımla Tam puan gönderiyorum şiirine.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta