Kendini kendi yalnızlığına mahkum etmiş
Elleri kolları sarılmış
Yüzüne taktığı sahte bir gülümsemeyle
Merhaba diyordu .
Merhaba sevgili sevgisizler !
Anlamaya çalışsada yabani kalıyordu.
Sus diye geçiştiriyordu iç sese.
Anlamasada direnmeye çalışıyordu .
Merhaba ruhu ağla kaplanmış insancıklar!
Ruhu katran karası mezar taşları
Omurgasını hiç uğruna eğip büken vasatlıklar
Hey duyuyor musunuz beni ?
Kayıt Tarihi : 12.9.2025 03:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)