Efsaneler yaratır zaman,
Karanlığa hasretin çığlığından…
Rüzgar sert eser,yağmur keyfince yağar,
Yalnızlığın gecesinden yansırken
Korkunun ıslığı….
Afete dönüşür büyüyen öfkesi zalimin
Karanlığın dehlizinde…
Kin alır yerini yüreklerde tükenen merhametin,
Kendi zindanını yaratır insan
Günaha doğru attığı her adımda…
Unutulur var oluşun gizi,
Yüreğin her atışındaki gerçeği yaşamın,
Tutsak alır zalimi ebedi yaşama hırsı!
Yaşadığını zannederken,
Kozmik bir alev topu gibi yuvarlanıp gider
Ömrünün girdabında,
Yok olur ansızın bitimsiz sanılan zaman yolculuğunda….
Yanarak….
Kayıt Tarihi : 27.1.2014 19:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!