İnsana da avuç açılmaz ki,
Güneşin yok mu senin gönlüm
Allaha açılır avuç
İnsana da avuç açılmaz ki,
Öğretmedi mi bize Kur'an
Yardım yalnız Allahtan istenir...
İnsana da avuç açılmaz ki,
Güneşini kaybetmiş gönülleri...
Avuç açan açana
Üzülüyor insan dolaştıkça İstanbul'da artık
Ne caddelere çık ne parklara git
"Göz görmeyince gönül katlanır"
Parklarda çadır kurmuş suriyeli göçmenler
Avuçları insanlara açılmış
Yollarda avuç açanlar gördüm
Üzüldüm bu gün
Kanadı bin yaram
Üzülüyor insan dolaştıkça İstanbul'da artık
Unkapanında yürüyorum
Yol boyunca
Adım başı
Yerli fakirler
Suriyeli fakirler
Bu "yerli "
Oturuşundan belli
Bu suriyeli
Elinde tesbih
Hoş değildi manzara
Allah'a açılır el
Üzülüyor insan dolaştıkça İstanbul'da
Yollar boyunca boynu bükük insanlar
Bükük boyunlar der gibiydi:
"Nedir avuç açmak
Nedir muhtaçlık bilir misiniz
Girmek budur ölmeden mezara"
Yollar boyunca kahraman ağaçlar
Kahraman ağaçlar
Derin düşüncelere dalmış
Avucunu açmış göklere
"İnsana da avuç açılmaz ki, "der gibi
Ah benzeye bilsek ağaçlara
Kırılsak eğilmesek
Ah benzeye bilsek ağaçlara
Gurbet nedir bilmesek
Kula secde nedir bilmesek...
Kayıt Tarihi : 6.11.2013 13:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!