kar kristalleri gibiyiz herbirimiz.
hep farklı ve benzeri olmayan.
önce gökyüzünden düşüyoruz,
bir zaman kalıp,
yavaş yavaş,
toprağa karışıyoruz.
Saat yedi buçuğuydu güzün
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Devamını Oku
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
kurgu benzetme ve kapanış çok güzeldi
Ne yazık ki o beyazlığımızdan hiçbirşey kalmıyor geriye ..,
kartopu oynayıp elleri üşüyen bir çocuktan başka ...
Kisacik, kocaman bir siir...
anlamlı ve kar gibi beyaz bir anlatım...
ya üşütüyor ya eritiyoruz zamanı toprakta...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta