İnsan ve Hoşgörü Şiiri - Ekrem Öztürk 2

Adına insan denen sen "şerefli yaratık,"
Yaratılış gayene uygun işler yap artık.

Yaradana kul olmak, yaratılış gayesi
Faydalı işler yapmak, kula şeref payesi.

Yakmak, yıkmak, öldürmek insana göre değil,
Şükür et yaradana, onun önünde eğil.

Rabbim tüm insanları ayrı, farklı yaratmış.
Yanlışları men etmiş, doğruları aratmış.

Bir birine benzemez, bizim parmak izimiz.
Öyle yaşayalım ki, kızarmasın yüzümüz.

Eyer yarıştırırsak, farklı yanlarımızı,
Çaresiz acıtırız, tatlı canlarımızı.

Ortak değerlerimiz, yeter birliğimize.
Birliğimiz çıkarır, bizi çukurdan düze.

Tevazü ve hoşgörü, en değerli meziyet.
Bunlardan uzaklaşmak, nefsimize eziyet.

Tevazü ve hoşgörü, Türk-İslamın hasleti.
Bu hasletler, yüceltir insanlığı, milleti.

Her an kavga, kargaşa, neyi bölemiyoruz?
Bir gerçek var ortada, Hakkı bilemiyoruz.

Sana yapılmasını istemediğin şeyi,
Başkasına istersen, sen olamazsın iyi.

Gönül kırmak çok kolay, güzel olan onarmak,
Dünyada değerli şey, zor olanı başarmak.

Mümkün mü her konuda herkes aynı düşüne?
Hoşgörüyle bakmalı, karşının görüşüne.

Başkasının fikrine uymasan da saygı duy.
Akıl doğruyu bulur, aklının emrine uy.

Yılanı deliğinden çıkarırmış tatlı dil,
Sulh olur, huzur olur, insan olursa adil.

Faydalı insan olmak, ortak paydamız olsun.
Dünyaya, insanlığa, yurda faydamız olsun.

İnsanlğın önünde Kur'an, en büyük rehber.
Hoşgörü emrediyor bize yüce Peygamber.

Hoca Ahmet Yesevi, Yunusemre, Mevlana,
Hoşgörü sembolleri, örnek olmalı sana.

Sınırsız hürriyet yok, bunu herkes bilmeli,
Barış, huzur, kardeşlik ortak gaye olmalı.

Gaflet uykusundasın, vakit geçmeden uyan.
Sıyrıl kötülüklerden, insanlığını kuşan..
Ekrem Öztürk