Gör ki dünyada bir insan seli.
Alıp sürüklüyor her ne bulursa.
Biçare deyip de uzanan eli.
Kurtulur merhametle tutan olursa.
Kimi bulanık sularda boğulur.
Kimi medet der çırpınıp durur.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta