kıyamet kopmadan öldü insanlık
insanlık namına
insan eliyle
kazılmış çukurlarda kaldı insanlık
kusursuz alemin kusuru insan
kusura bakmadan övünen insan
kendi kusurundan hiç utanmadan
bıktığı ne varsa sebebi insan
bir adım atmadan yol bitsin ister
dikmeden toprakta gül bitsin ister
ağlamadan gülsün hiç eksilmesin
kiralık şu dünya mülk olsun ister
ilk günden bugüne olmuş olanın
bugünden son güne olacakların
yere düşen ilk kan son gözyaşının
hesabı ağırdır insan olanın
yazılmış nicesi bu satırların
öyle yazılmış ki paha biçilmez
baktığına kör zalim insanın
bildiği cehline kifayet etmez
Kayıt Tarihi : 23.2.2017 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!