İnsan Olmak
İnsan hayatı, büyük bir bahçe gibidir. Herkesin kendi köşesinde ektiği bir fidan vardır. O fidana su verip gölge sağlayacak olan, onun kendi sahibidir. Ama bazı insanlar kendi fidanına bakmayı bırakıp başkasının ağacına yönelir:
“Senin ağacın meyve verdi mi? Dalları düzgün mü? Çiçek açtın mı?” diye sorar.
Halbuki esas sorması gereken şudur:
“Susuz kaldın mı? Rüzgâr seni yordu mu? Sana destek olmamı ister misin?”
Çünkü insan olmak, başkasının ağacını budamak ya da yargılamak değil; onun yanında bir damla su, bir parça gölge olabilmektir.
Benim siyasi düşüncem, dini inancım; ağacımın toprağında kullandığım gübre gibidir, sadece beni ilgilendirir. Ama ağacımın gölgesi, meyvesi ve kokusu evladıma, komşuma ve topluma ulaşır. İyilik, kişisel bir tercih değil; başkalarına da sirayet eden bir gölgedir.
Ben doğayı merkezine alan bir düşünceyle yaşarım. Müslüman olmam ise Yaradan ile benim aramdaki toprak anlaşmasıdır. Başkalarının görmesine gerek yoktur; çünkü kökün ile gökyüzü arasındaki bağ, sadece seninle Yaradan’a aittir.
Mahmut Tuğrul Agsu
İnsan;Allah’ın sorduğu soruları değil; insanın kalbine dokunan soruları sormalı.
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 07:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan olmak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!