İnsan Oğlu Şiiri - Cuma Ali Çetin

Koca bir merhamet deryasındayken...
İnsafın ne diye az insanoğlu. ?
Sen gülersin eller can yasındayken...
Neyi alıyorsun baz insanoğlu. ?

Herkes güzel hayal kursun dedikçe,
Silahlar karaya vursun dedikçe !
Çıkar savaşları dursun dedikçe...
Sözün anlaşılmaz caz insanoğlu.

Kötülük yakışır dersen zatına...
Nasıl çıkacaksın HAKKIN katına. ?
Doymayan nefsinin yılki atına...
Verme artık bence gaz insanoğlu.

Kulun feyli neyse dışa o sırka...
Helak olmalıdır kötüyse fırka.
Öldürüp gömdüğün kendinden ırka...
Bakıp alır oldu haz insanoğlu. ?

Dostu dost yanında yılanlar soksa...
El uzatan olmaz cesedin koksa.
Canım diyen bile çıkarı yoksa...
Çekmez inanınki naz insanoğlu.

Alın gelin hele mızrabım nerde ?
Tel kırık yerinden kaymıştır perde !
Kalp teknesi çatlak hani sap nerde... ?
Akort tutmayan hor saz insanoğlu.

Güneş öfke ile battı batıyor !
Başa bin bir bela çattı çatıyor !
Kıvırıp çamura yattı yatıyor...
Geçmedi bundan hiç vaz insanoğlu.

Cumali de hele yön hangi yöndü ?
Adalet ne diye tersine döndü ?
Sananlar yanılır ateşi söndü...
Yazın kış, kışınsa yaz insanoğlu.