İnsan kendisi için yaşamalı hayatı 
Fedakar olmalı ama çok değil,
Sevgiyi dağıtmalı, çöp olmamalı! 
Çöp sevgi değil, sevgi de çöp değil! 
Korumalı onurunu, 
Ezdirmemeli ayak altında,
Paspas değil.! 
Mutlu olmak gerek şu kısacık hayatımızda 
Dünya yaşlı, bir kez geliyoruz dünyaya 
İnsafsızca harcamak niye? 
Önce insan vermeli kendi değerini,
Başkalarından beklememeli.! 
Kendi değerimiz kadar bilmeli başkalarının da değerini! 
Yitirdiğimizde değer verdiklerimizi 
Ah etmek yetmez o zaman 
Geçmişte kalmıştır çünkü,
İstesek de dönülemez geri. 
Hayatı ve yaşamayı çok seviyorum dostlar 
Kendimi daha çok seviyorum 
Ama bencil olamadım asla.
İnsanlar paylaşmalı dünya’ yı 
sevgiyle ve mutlulukla.!
Kayıt Tarihi : 18.5.2009 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (2)