Müs tef i lün/mü te fâ i lün/müs tef i lün/mü te fâ i lün
İnsan Hüdâyı bilir velî, derkeylemez ki o çok yakın
Çün ism onun ve de zât onun, her çîze aşk ile hep bakın
Hünkâr olan ki Hüdâ imiş, âcîze amma vurulmuşuz
Derkeyleyin ki Hüdâ güzel kuldur güzel demeyin sakın
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta