Neymiş ırk dediğin senin kardeşim,
Neymiş beş kıtada birbirine vurdurulan?
Düşün şöyle,
Kadıköy'deki bir kahvede
Şiir soluyan ipek yürekli bir şairle
New York'ta 7. caddede
Bir değil mi renginden kovuşturulan?
Düşün, kapa gözlerini,
Durdur bir an hücrelerini
Bir değil mi görkemli bodrumlara para saklayan
Zürich'li sarışın pembe yanaklı kızla,
Digor'daki uçuk benizli kız
Damına tezek toplayan?
Düşün, ayrı mı safra keseleri, akciğerleri
Kenya'lı üç çocuklu anayla
Bulvarları kalçalayan Paris'li şen kadının?
Ayrı mı Madrit'li boğa güreşçisinin
Bağdatlı sokak hırsızının
Edingburg'lu lordun
Aşkın sonunda kollarını bırakışı?
Kim yeryüzünün neresinden gelmiş, ne zaman,
Kim karışmış kimin kanına ne kadar?
Taşıllaşmış sözcüklerdir bunlar artık.
Bütün akılları denesen,
Bütün duygulardan geçsen,
Bütün kitapları okusan..
İnsan dediğin, insanca düşünen,
İnsanca davranandır, yok ötesi!
Ver, göster, öğret de bak,
Sarısı, karası, beyazı, kulu, kölesi..
İnsanlar da denizler, göller, çiçekler gibi,
Toprağın güzel soyundandır kardeşim..
Kayıt Tarihi : 1.3.2019 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rabbim cümle mü'minleri o büyük mükafata nail olanlardan eylesin amin.
NE MUTLU MÜ'MİNİM VE MÜSLÜMANIM DİYENE!
Herkese insani ve islami çalışmalar dilerim.
Toprağın güzel soyundandır kardeşim.."
Ne güzel demiş şair..
TÜM YORUMLAR (4)