İnsan Bazen Şiiri - İlayda Duru

İnsan bazen çağlar...
Kayalıklara çarpar dalgalar gibi
Parçalara bölünür
İnsan bazen savrulur.
Rüzgarın telaşı gibi
Kaybolur, bu dünyada

İnsan bazen soyunur
Anadan doğma gibi
Arınır tüm günahlardan

İnsan bazen uğuldar
Sert bir orkestra gibi
Ve sonra fısıldar
Çok şey anlatmak ister

Nedir İnsanın anlatmak istediği?
İnsan var mıdır ki haykırsin
İnsan bilmez, insan yola çıkar sadece
İstediği zaman duramaz

İnsan kaçar ızdırabın tadından
Ama yakalanır buhranin okuna
Çıkmaya çalıştıkça izler kalır ruhunda
Korkar ya boşlukta

İnsan bazen cevaplardan çok sorulardan irkilir
Sorulardır ona iliklerine kadar hissettiren
Sorulardır onu denizin altına gömen
Hemde hiç keşfedilmeyen denize

Cevaplar balıkların dahi İnmediği derinlikte
Acımasızlarin yaktığı ölü gemilerin mezarında
Taşlaşan kemiklerin altında
İnsan ya nasil inecektir o sahraya

Insan bazen bu amaç uğruna
Hazırdır ruhuna saplanan oklara
Hazırdır kırbaçlanmaya aşkla, ağıtla
Yığılacağını bildiği halde o ilk hücumda...