Ruhumdaki aşkı, ayırtamazsın
Sofradaki yeri, boştur arkadaş
Gece karanlığı, koşturamazsın
İnsan babasını, özlüyor kardaş
Başını tutupda, okşamasını
Arkasına alıp, saklamasını
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Özlenmez mi?... Babamı kaybedeli nerdeyse yirmi yıl geçti aradan. Hala rüzgar, onun kokusunu getiriyor uzaklardan. Üçgül çiçeklerinin kokusu bu. Babam hep bir demet kurmuş üçgülü ceketinin iç cebinde taşırdı. Bu onun parfümüydü...öZLEMESEM HALA O KOKU BURNUMDA TÜTER Mİ?...
Kutluyorum değerli şiirinizi ve sizi Bahattin bey. Nicelerine. Saygımla...
Baba bu...
'Çınar...' Gölgesinde büyüdüğümüz, dallarına tutunduğumuz.. Korkmadan, ürkmeden yanına sokulduğumuz..
Baba bu, özlenmez mi?
Tebrikler dost...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta