İnsan sevebildiği kadar insandır
İnsan paylaşabildiği kadar insandır
İnsan ağlayabildiği kadar insandır
İnsan; yaşamın dallarında yorgun, yaralı bir kuş
Sonbahar rüzgarında savrulan kuru bir yaprak
Acılar, hasretler karşısında direnen bir dev
Sevgi ve saygı karşısında bir zerre
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta