İnsafsız Şiiri - Murat Gökçe

Sayende seven kalbim nefretle dolup taştı
Bu aşkın zirvesinden iniyorum insafsız
Sana verdiğim değer çoktan haddini aştı
Çağlayıp coşar iken diniyorum insafsız

Suçum günahım yoktu seni sevmekten başka
Nasıl da leke sürdün sana verdiğim aşka
Kendini gözümden hiç düşürmeseydin keşke
Şimdi gerçek yüzünü tanıyorum insafsız

Oysa ki hep bekledim sensin diye kaderim
Yüce dağlar kadar çok içimdeki kederim
Sanma ki unutamam zamanla yâd ederim
Kalbimde nankör diye anıyorum insafsız

Dilerim ki olmasın sevsen de kıymet bilen
Sen de benim gibi sev bir zalimden aşk dilen
Gençliğime mal oldu yaptığın onca hilen
Artık bir düşman gibi sanıyorum insafsız

Hiç mi yoktu be sende hiç mi Allah korkusu
Kesilmedi yalanın bir an ardı arkası
Sırtından düşmeyecek artık lanet hırkası
Her duamda bin ilenç sunuyorum insafsız

Umudumu yıkarken ne geçti ki eline
Nasıl katlanacaksın ahımın bedeline
Kapılıp gider iken bu sevdanın seline
Kurtularak kendime dönüyorum insafsız

Yıllarca umut verdin ömrümü ettin talan
Şimdi koca bir nefret senden hatıra kalan
Ölümden öte yol yok ey tatlı dilli yılan
Seni beddua ile kınıyorum insafsız

Murat Gökçe Karsî
26.09.2016