İnsafsız. Şiiri - Alaattin Altun

Bildiğiniz gibi değilim dostlar.
Sırat bana ince ip ve yolu çok dar,
Yaşama küstürdü bir insafsız yar,
Şimdilik bu kadere itirazım var.

Bir hüzün dalışı, bir masum iç çekiş.
Hep amansız geliş zamansız gidiş,
Deli divane etti ya,bu nasıl bir iş?
Medet ey mevlam imdadıma yetiş.

Su vermez sel vermez ki karlı dağım,
Yeşermez ağaçlarım kuraktır Bağım,
Tükendi mahsulüm çorak toprağım,
Umut ağacında kaldı son yaprağım.

Yaktın eyy dilber, beni eyledin viran,
Sen oldun tebrikler hedefine varan,
Eş dost da kalmadı arayan soran,
Yalnızlık özlem hasret beni saran.

Bir şans Ver,bir kerecik daha dene.
Bir üfle bir dokun can ver şu tene.
Kırıldı kol kanadım sığmıyor yene,
Başka bahara kaldı vuslatım Yine.

Deli yürek ondan geçer mi be usta?
Bana akıl nasihat ver bu hususta.
Gündüz hayalde,gece rüya,kabusta,
Zannımca sonum gelir bu mahpusta.

Ey dinlemez gönül içini dök bir kusta.
Gerçeği göstermiyor gözlerin pusta.
Hele aklı selim düşün artık bir susta
Sal gitsin Can tende ,O zaten ruhta.

Canıma tak etti,Yetti ey insafsız yar.
Bildim ki senden güzeli daha çok var.
Tükenir de senden kalan azar azar.
Beni de bulur,hak eden Canan zaar,

İstanbul 14.06.2020
Saat:00:01