yorgunum
bileklerimden çarmıha geren de sen
çivileri söküp indiren de
yığılmışım, bütün alemin önünde
ateş gibi gözlerin olsun
karanlıklara boğulmadan son gördüğüm
kan kaybından uyuyakaldığım
en leziz rüyadır
uyanmak istemediğim
yaralıyım
kalbime bu gümüş kurşunu atan da sen
sargılarla boğup patlatan da
serilmişim, ruhunun tezgâhında
buz gibi neşterin olsun
kibrimi aldırmadan son değdiğim
dağılmış etlerimden yeniden dikildiğim
en sıkı düğümlerdir
sökülmek istemediğim
yaralı ve yorgunum
dirildiğim günden ölümüme gidemeyecek kadar
yaralı ve
Kayıt Tarihi : 4.1.2021 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!