İnkar Şiiri - Gökhan Onma 4

Bir gece İstanbul’da gezen ben değilim.
Pencerende büyüttüğün ayçiçeği, sokaklarda şarkı tutturan ağustos böceği
ve son nefesinde bir kelebeğin göreceği, ben değilim.

Ben değilim, sana deste deste şiirler yazan,
Her risaleme senin adını koyan,
gökyüzünde kuyruklu yıldız kayınca dilek tutan,
bir cezir adını mıh gibi aklında tutan, ben değilim.

Ben değilim, güneşi görünce ağlayan,
bir çift siyah göze ömür bağlayan,
tufandan kaçıp dağın başında boğulan,
bir kuyunun dibinde Mısır’a sultan olan, ben değilim.

Ben değilim, seni bu kadar çok seven,
Bir günü bin sene bekleyen,
Gittiği yeri unutup gelemeyen
Ve sana hicret etmeyen muhacir, ben değilim.

Ben değilim, seni bu kadar çizen, yazan,
Göğü yaratıp sonra bozan,
Taşların içinden filizlenip çiçek açan,
Ürkek bir ceylan gibi kaçan, ben değilim.

Ben değilim, geceleri karanlıktan korkan,
duvarda çürümüş bir resme, kırgın ve öfkeyle bakan,
İçimdeki ateşi deniz suyuyla yakan,
Ben değilim, bu mısraya iki damla gözyaşı bırakan.

Ben değilim, sabah akşam seni özleyen,
Yakup Peygamber gibi Yusuf’un yolunu gözleyen,
ve Züleyha gibi aşktan gözleri göremeyen,
ben değilim, Yahudi kavminden son bir elçi bekleyen.

Ben değilim, hayal kurmayana hayal kuran,
kalbine ipekten mühürler vuran,
gördüğü her siyah çarşaflı kadına seni soran,
yerdeki yıldızları tane tane sayan, ben değilim.

Ben değilim, görünce seni iffetli bir kadın gibi utanan,
Zemine mümin, semaya muhtaç olan,
Kandil kandil kutsal kitapta seni okuyan
ve simsiyah aynalardan seni kıskanan, ben değilim.

Ben değilim, siyahın toprağında beyaz gül açan,
Hicabı bile delemeyen kurşunlardan kaçan,
Nefretimi yüreğinde tutup sevgiyi sokaklarda savurup saçan,
semada kırık kanatlarıyla uçan yaprak, ben değilim.

Ben değilim, adını duyunca geçmişe gitmek istemeyen,
Geceyle gündüzü aynı sayıp ayırt edemeyen,
Bir baba gibi çocuğuna sevgisini gösteremeyen,
Aşkı iki elin kavuşması olduğunu bilemeyen, ben değilim.

Ben değilim, her mısrada seni hissettiren,
Savaşın ortasında merhametsizce kirlenen,
Her yere gidip bir tek sana gelemeyen,
Ben değilim, sensiz yağmurda ıslanmayı bilemeyen.

Ben değilim, yastığa sarılıp hayalinle uyuyan,
Rüyadan sıyrılıp kabusa soyunan,
Ölüm fermanımı hece hece okuyan
Ve idam sehpâsında adını sayıklayan, ben değilim.