Gönlümün köşkü harabedir ey sevgili
Bütün denklemleri bütün kuramları kaldırıp attım ise de bir kenara
Bir yokluğunla baş etmesini
Bir de haksızlığı boyun eğmesi
Öğrenemedim hala ey sevgili
Gülüp geçiyor hayatımın içindekiler bana
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



