Yılın son mevsimi sonbahar,
yerini kışa bırakacaktı,
lakin MEVSİM çok sert direniyordu.
Gökyüzü ağlamamak için mücadele ediyor.
Ağustos böcekleri sessizce,
çıldırtırcasına tanrıçalara sesleniyordu.
Toprak yeşili bırakmamakta ısrar ediyordu.
Sokak kedileri iklime sövüp sayıyor.
Çünkü kış onlar için çok acımasız geçecekti.
Var olmanın dayanılmaz hafifliğiyle
canlılar tanrıyı şikayet ediyordu.
Bulutlar ise gökyüzünün tek sahibi olduğunu
maviye fısıldıyordu.
Selçuk Binici
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonbaharın türküsü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!