İncir Ağacı Şiiri - Yusuf Kazak

Nasıl açardı incir ağaçları soğuk iklimlerde
Güneşin kaskatı olduğu metruk diyarlarda
Mucizevi görülürdü bazı çiçekler
Sıcak havaların buseler konduramadığı ağaçlarda
Ve vadilerde
İmbat rüzgarlarının asla konuk olmadığı…

Sen yokken ölüydü gönlümün toprakları
Kuzgunlar öterdi puslu seherlerimde hep
Yaşamın olmadığı yerlere çağıran
Acı seslerle
Hülyaları kâbusa çeviren…

Senle açtı mucizevi incir ağaçlarım
Denize kıyısı olmayan kıraç topraklarımda
Güneşin kaşlarını çatarak baktığı;
Senle abat oldu vadilerim
Kem rüyalar gören
kış uykusundaki…

Senle ballar aktı incirlerimden
İncir sütü dişlerinle tattığın…
İncir yaprağına sarılmış bedeninde gördüm ilk
Cennetin kıyafetini
Her siyahı yeşilin gölgesiyle boyayan…