Sensizlik;
Yoksulluk gibi...
Her sabah üç yudum yalnızlık,
Bir lokma acı
Varsa biraz umut,
Ve bi' yığın gözyaşı...
Saat 05:02
Sen her şeyi unutmuş,
Mışıl mışıl uyuyorsundur şimdi.
Beni hatıralar yaklaştırmıyor uykuma! ! !
İşte farkımız burda sevgili...
İşte farkımız burda! ! ! ...
Bir şeyleri benden kıymetli bulduğunda,
acı çekiyorum sanmıştın…
Üzüldün bana…
Sevildiklerimden sonra o günler de bitti.
Seni her görüşüme tesadüf süsü veriyorum şimdi
Gururum kadar gizleyebiliyorum yüreğimdeki yerini
Gidişine sessiz bakmak ta varmış.
Dilimin ucundaki kelimeleri söylemeye mecalim kalmayacak kadar kilitlenmek varmış karşında...
Kendimi kandırdığımı bi' sabah anlamak ve,
Taş kesilmek varmış,
Ağlayamamak...
Defalarca 'kal' dedim gitmek isterken sen...
Hata benim, suç benim.
Haksızım ve haklısın sonuna dek,
Gideceğim dediğinde bırakmalıydım.
Affet yapamadım.
Habersiz gitmene gerek yoktu.
Sen seçtin bizi...
Bizim biz olmamız da senin seçimindi, benim sen olmam da.
Sonunu düşünmedin düşünmeyecektin de...
Çünkü her şeyi düşünen biri vardı bizde..
Ben sevdim sen seçtin...
Ne yani
Böyle oturup bekleyecek misin mutluluğun ellerinden tutmasını?
Git ve sen tut ellerinden onun.
Korkuyorsun değil mi? ?
Bekle öyleyse,
Belki bir gün kapını çalar senin de...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!