tüm trenler suçludur
şiirde gitmesidir ömrün, arkasından bakakaldığın
metalin buğusudur genzindeki gözyaşı
terk edince su, diktiğin ağaçları
o ıssız benliğin peronda
yaprağın rüzgara sarılmışlığı
soğuk,
soğuk daralan yanın........
incelt boynunu günün raylarına uzatarak
tüm trenler yalnızdır
çünkü yolculuktur yaşamak denen hikaye...........
Kayıt Tarihi : 16.2.2013 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!