İncecik bir rüzgâr eser Şiiri - Gencay C ...

Düşün içine
Bir düşünce
Çıkman imkânsız
Griliklerin içinden
Yada adını koyamadığın renklere bulanmış
Yitirilmiş bir şehrin sokaklarından

Öyle garip öyle kimsesiz gezersin ki
Kendini sana hatırlatacak hiçbir iz bulamazsın
Yitirilmiş bir şehrin sokaklarında
Düşüncelerin dağınık
Saç sakal karışmış
Perişan bir haldesindir
Bakanlara umursamazsın
Sadece sen yürüdüğünü sanırsın
Sonradan yaratılan ve nefes alan hiçbir canlıyı hatırlamazsın
Küçücük çatında
Kimsesiz ağlarsın
Ağlayabildiğin ve çaktırmadığın kadar
İçine yara olmuştur
Kapkara baharın sancısı
Bir daha yeşil görmek istemezsin sanki
Her çiçek elinde kuruyup gider gibi
Kendi küslüğün yüreğinde
Kuruyup savrulmak istersin
Bir rüyaya inanırken
Kâbusun içinde ebediyete uyanmak çok zor

İncecik bir rüzgâr eser
Ruhu alıp bedeni düşürür toprağına
Çırpınmazsın bile
Geç kalmışlığına kızarsın üstüne birde
Huzur veren derin bir yalnızlık kaplar üstünü
İklim sonbahar olur
Üstüne yağar toprak
Yağmuru iliklerine kadar hissedersin
Yetiştirmen gereken bir şey yoktur artık
Neyin varsa seninle beraber teslim olmuştur

Bir kere uyudun mu?
Asla uyanmak istemezsin
Ne kâbusun vardır
Nede binbir kuyruklu derdin.
İncecik bir rüzgâr eser
İlk defa gerçek olduğunu hissedersin
Bir çocuğun bakışındaki
Tatlı bir düş olursun
Bir daha da düşmezsin düş kırıklıklarına..
Yetişmiş bir fidanı teslim edersin sahibine....